Valpolicella

Kapıdaki mikrofondan bir kadın sesi duyuluyor: “merhaba rezervasyon adı?” Adınızı söyler söylemez, demir kapılar yavaş yavaş açılıyor. Tıpkı filmlerdeki gibi, bir köşke doğru sağlı, sollu sıralanan uzun ağaçların arasından gidiyorsunuz.…

Ben hurma ağacının altında, kehribar renkli hurmaları izleyip, uzaktaki kiliseden gelen çan seslerini dinliyordum. Valpolicella bağları önümde upuzun serilmişti. Asmalardan üzümler toplanmış, sararmış yapraklar diplerine dökülmüştü. Ben tam bir cennetin…