Oslo’da kahveciler çok. Tıpkı İstanbul’daki gibi bir 3.dalga çılgınlığı yaşanıyor. Bu sefer denediğim mekan, kahveleri kadar dekoruyla da beni etkiliyor. İçeride, 1970’lerde evlerde moda olan eşyalar var. Kendinizi bir anda geçmişte hissediyorsunuz. Uzun deri koltuklara kendinizi bırakıyorsunuz ve saatlerce orada kalıyorsunuz. Demin kasadan kahveleri alan ben olmasam, buranın bir dükkan olduğunu anlayamazdım. İnsana “evdeymiş” hissi veren yerlerden. Denediğim kahvelerden ilki Etiyopya’nın Chelelectu kahvesi. Yalnızca 3 gün önce kavrulmuştu. Asiditesi düşük, canlı lime kokuları var. İlk içtiğinizde basit, sonraki yudumlarda ise kendini gösteren bir damak etkisi var. Favorim ise Kenya’nın Githiga çekirdeği. Bu ilkine göre biraz daha asiditeli (ki ben kahvede çok asidite sevmem),ama çok iyi dengelenmiş, damakta lezzetler daha uzun süre kalıyor. Orta güçte bir gövdesi var. Karamel,bitter ve şaraptaki böğürtlen kokusuna benzer kokuları var. Size tavsiyem gitmeden önce kendi kahvaltınızı yanınızda götürmeniz. W.B.Samson adlı fırından croissant, foccaccia ekmeğinde mozzarellalı sandviç ve hveteboller satın alıp gittim. Croissant önermiyorum. İçi hamur hamur. Diğerleri çok iyi. Bir sabahınızı Fuglen’e ayırın. Asidite zevkinize göre kahvenizi seçin. İçeride uzun deri koltuklara kurulun. Kahve kokusunun büyüsüne, hamur işlerinin lezzetine, dekorun güzelliğine kendinizi kaptırın. Unutmadan, çikolatalı kurabiyeleri de fena değil. Tereyağ az kullanılmış ki bu benim kurabiyelerde sevdiğim tarz. Tereyağı lezzetine yaslanmamış, sıcakken ağızda eriyen güzel bir lezzet. Yine de daha iyilerini yediğim için çok övemem. Oslo’da bir pazar sabahını işte bu güzel mekanda geçirdim. Vigeland park’a gitmek zorunda olmasaydım, orada akşama kadar o güzel kahveler eşliğinde oturabilirdim…
